Legwan Zielony Zeszyty Terrarystyczne nr 2/2011 (2)

fragment

Mojego pierwszego legwana zielonego dostałam ponad 10 lat temu od w prezencie przyszłego męża. Wówczas jaszczurki te były w Polsce o wiele mniej popularne niż obecnie i pamiętam, że trzeba było objechać niemal całą Warszawę zanim „od ręki” udało się nabyć młodego osobnika w nie istniejącym już sklepie zoologicznym koło stołecznego ZOO. To miała być niespodzianka i mąż wiózł go dla mnie przez całe miasto zapakowanego w tekturowym pudełku. Wspominał później ze śmiechem, ze siedząc w metrze postanowił sprawdzić jak się ma zwierzak i uchylił lekko wieczka pudełka. Jaszczurka błyskawicznie wystawiła wtedy ogon przez szparę i zaczęła nim wściekle wywijać – w zatłoczonym przedziale momentalnie zrobiło się luźniej… Nowy nabytek nazwałam imieniem „Shrek” (było to w kilka miesięcy po premierze pierwszej części tej kultowej już dziś animacji). Zamieszkał w okazałym, własnoręcznie przez nas wykonanym terrarium. Był z nami prawie sześć lat i osiągnął w tym czasie długość ponad 130 cm (licząc wraz z imponującym ogonem). Niestety, przez ostatnie lata cierpiał na dość pospolitą przypadłość legwanów w postaci podskórnego wrzodu na kości szczeki (będącego najprawdopodobniej następstwem jakiegoś urazu mechanicznego z młodości). Mimo troskliwego leczenia pewnego dnia niespodziewanie padł… Od Shreka zaczęła się jednak moja fascynacja tymi niezwykłymi jaszczurkami, która trwa po dziś dzień. Obecnie są one bardzo pospolite i można nabyć je w wielu sklepach zoologicznych. Zanim jednak zdecydujemy się na taki zakup powinniśmy go dokładnie przemyśleć. Pamiętajmy, że legwan to nie zabawka, ale duże, egzotyczne zwierzę, któremu musimy zapewnić odpowiednie warunki, i to na długie lata. Tym wszystkim, którzy podobnie jak ja kochają te wspaniałe zwierzęta, dedykuję niniejszą publikację, zawierającą podstawowe informacje na temat ich biologii, pielęgnacji, żywienia i rozrodu.